Âhirini geçtik devrin, kıyamete kaç kaldı
Ruhu gitti dünyanın, geriye de hiç kaldı
Bir fil kadar yer bir insan bir öğünde
Mideler tıka basa, ruhlarımız aç kaldı
Canavar yapmamıştır ceylana bunca zulüm
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
