Kaldı Şiiri - Mustafa Yiğit (Morpheus)

Çöllerde gözyaşım ile yetiştirdiğim
Gönül gözüm ile görüp sevdiğim
Canımı uğruna feda ettiğim
Umudum kaf dağının ardında kaldı

Onı görmesem gözüm dolardı
Kalbimde büyüttüğüm gülüm solardı
Ayrılık acısı ile gözüm ağlardı
Umudum kaf dağının ardında kaldı

Dudağı kiraz, yanakları elma
Her zaman muhtacım ona ve aşkına
Oondan ayrılalı döndüm şaşkına
Umudum kaf dağının ardında kaldı

Öyle bir bakardı yüreğimi yakardı
Sevdası ile aşk denizine atardı
Yanıma bin türlü dertler katardı
Umudum kaf dağının ardında kaldı

Gözyaşını görsem yüreğim parçalanır
Kalbim onu kendinden bile kıskanır
Vücudum hasreti iel her an ıslanır
Umudum kaf dağının ardında kaldı

Durağım hasretlik kaderin oldu
Gönül bahçende açan çiçeğin soldu
Hüzün, dert, keder hep seni buldu
Umudum kaf dağının ardında kaldı