Bir vâveyla koparıp gittin birden,
Ne odamda kokun, ne izin kaldı.
Hasta kalbimi de, söküp yerinden
Gittin, bende bir sürü hüzün kaldı.
Fütursuzca koparıp tüm bağları,
Yıkıp gittin, tepeleri, dağları…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta