İpi geçiril di boynuna onun
Sadece tekmeyi vuracak kaldı
Kefenin biçildi yaklaştı sonun
Tıpkı urum gibi gömecek kaldı
Tutuştu namert de etek tutuştu
Yandıkça kin kustu birde konuştu
Söz veren biri var koruyan puştu
Sonları yaklaştı itecek kaldı
Meydanlar bezendi hilaller sıra
Topraklar dönüştü bozkırdan kıra
Bozkurtlar yol aldı hep sıra sıra
Sandığa mührünü vuracak kaldı
Devlet bey geliyor gülecek millet
Gidecek kökünden gidecek illet
Az kaldı güneşin doğacak elbet
Sonunda hesabı soracak kaldı
Arazi gitmezmiş kalırmış burda
Sordukça hesabı kaldılar zorda
Gömülsün sandığa yerleri darda
Aldığı nefesi kesecek kaldı
Niksarî doluyor verilen süre
Yumruklar birleşsin bininden bire
Oy vermek namertlik hem bile bile
Yerinden ampulü sökecek kaldı
Bunları dikine gömecek kaldı.
14/07/2007 / 15.55
Celaleddin ArslanKayıt Tarihi : 14.7.2007 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (45)