Kaldı Şiiri - Osman Uzunkaya

Zaman değirmeni öğüttü beni,
Ne adım ne sanım ne cismim kaldı.
Çer çöp gibi attı aldı denemi,
Üstümde yeşeren çemenim kaldı.

Bir zaman baharı yazı yaşadım,
Şimdi kış öncesi hazanım kaldı.
Bir ömür dinmedi feryadım ahım,
Ne ardımda gözyaşı dökenim kaldı.

Nerede varlığım hani şöhretim,
Ne eşim ne dostum sevenim kaldı.
Talan olup gitti onca servetim,
Yedimde sadece kefenim kaldı.