Kalda Öyle Git. Şiiri - Ferit Onat Alpar ...

Şimdi gidiyorsun şimdi.
En azaplı günlere,
Cehennem odalarına,
Beni mahkûm ediyorsun.
Bu hikâyenin en güzel yerinde,
Sensizliğin soğuk kollarına,
Beni bir başına bırakıyorsun.

Koynumdaki bu öksüz acının,
Tarifi bende gizli.
Bensiz bir hayat,
Sana zor gelmeyecek oda belli.
Bu sessiz gidişine,
Başka ne diyebilirim ki.

Bundan sonra,
Yalnızlık benim eşim,
Boş odalar sırdaşım,
Geceler ah geceler sığınacak limanımsa,
Senden son isteğim yârim,
Varlığın ile sunduğun rahmeti,
Bırak ta öyle git.

Artık yoksun sen,
Biliyorum.
Gidişin ile yıkılacak Ankara,
Sabahları olmayacaksın yanımda,
En güzel şiirleri,
Okuyamayacağım sana.
Gözlerinde hayal kurmaksa,
Artık yasak bana.

İstemesem de,
Sensizlik mısralarına geldik sevdiğim,
Ilgıt ılgıt kokan hasret benim,
Zifiri renkli geceler pencerem,
Vuslatın vuslatın benim arkadaşımsa,
Senden son isteğim yârim,
İsmini verdiğim yıldızları,
Bırak ta öyle git.

Gidişin ile sessizliğe büründü her yer.
Gönlümü hayalin ile dağladım.
Senin hasretin ile,
Sineme bir mezar yaptım.
O mezara işte bu sözleri kazıdım.

Sana son sözüm yârim,
Evde kokun,
Yerde izin,
Bende sen,
Ne olur ama ne olur,
Kal da öyle git.