Kalbur Akşamüstü Şiiri - Güney Güneyan

Akşamüstü kalbur olur yığılır

Sokaklar, caddeler ve bulvarlar

Yürürüm şu son günleri unutmak için

Unutmak için dolaşırım küçük dünyayı

Sokakları, caddeleri, bulvarları geçip

Güneş çalar yüzüme, elimin tersiyle iterim

Kızarım, yüzü bir gram kızarmayanların yerine de

Alabildiğine uzun yollar, yürürüm, yürüdükçe

Güneş ardımda kalır, gölgem uzarken öteye

Geride kalır bırakmak istediklerim

Akşamüstleri pişmanlık çöker ve kalbur olur bedene.

Sabahı ederim geceden, ta ki gündüze

Gündüz olur bir kapı zili çalar, anlarım gitme vakti gelir

Yeniden akşamüstü olana dek

Yürürüm sokaklar, caddeler ve bulvarlardan geçerek

Düşünürüm, düşümde hiç unutamadığım dünü

Kızgınım, üzgünüm ama olanlara değil

En çok kendime, kendimden geçtiğim için

Alabildiğine uzun hala yollar, gölgem terk etmiş beni

Geride şimdi yanımda yürümeye cesaret edemeyecek olanlar

Olan olmuş diyenlere inanma, seçmek insanın kararınca

Ya boğulur düşlerimiz yarın ya da kısaladurur bir gölge boyunca

Akşamüstleri kalbur olur bedenine,

Haksızsan, sakın bir akşamüstü dik yürümeye çalışma.