Deniz Y. Yakut’un öyküsüne ithafen…
Devlet televizyonundaki dandik bir programı sunan o ressamın sabrıyla, gözlerimi boyuyorsun sen. Lakin mutluluk, hiç renk vermiyor benim irisimde…
Eksik bir şeyler vardı hep ferdi olduğumuz o gülünç manzarada
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta