Kalbinin Gölgesi Şiiri - Nilay Akçay

Tam bitti demişken sözcükler...
Seni anlatacak kadar yeşil bir bahar kalmamışken,
Dışıma çıkıp,uzağımdan baktım kendime.
Gölgesi olduğum kalbini gördüm tenimde.

Öyle gizli saklı değil...
Köşe bucak kaçmıyor,saklanmıyorsun
Aşikâr ben de olduğun...
Güneş vurunca kalbinin gölgesi olduğum.

Sen yürüdükçe,
Genişliyor gönlümün sokakları...
Her taraf çiçekli, mis kokuyor mis.
O kadar güzelsin ki ben de yarim...
Kundağa sarılmış bebekte bile yok bu his.

Anlat diyorlar,nasıl anlatırım...
'Pamuklara sarmalı onu,
Her adımına şiir yazmalı' denir mi hiç.
Esiyor, gürlüyor bazen içimde diyorum,
Ama çoğu zaman sessiz.