umursuyor ama döneniyor
çırpınıyor ama solukluyor
deniz yoruluyor
çıkamıyor sal'ına vara yoğa dönmüyor
su kaplumbağasına bakılsa
güneş bulutun içindeyken su güzeldir çırpınmaya
ağaçların ongun gövdeleri suya kalplerini bırakırken
atışları en dipte duyabilir balıklar
sen kalbini eline al
yorulma söyleni dinlemeye fecrini sök şehirden yavaşça
yenilsin biraz yer yüzü
yenilsin bataklıklar, çöl ağızları
kendini yoksun saymayan kartal yenilsin
suya bırak kalbini sen balıklara inan...
bir fecir fitili daha geceye ömrünü ateşledi
barut izlerini sürdü umutla suyun yordamı
fakat ömrüm! boş orası
kent uyuyor kül kül, cevherler saflaşıyor
açlık ve aşk uyandıracak!
hayallerini renkleme kimsenin
değerine dönmek isteyenler kızgın ekinlerinden geçerken
toplu su gibi davranıp,
soğurmayı biliyorum kan kan varlaşmayı,
bir krizalitin dağarcığını duy
yanıma uzan damarlanışı göster: uçuşun aklını...
Ocak 2019
Süje, sayı 32
Berivan Kaya
Kayıt Tarihi : 14.6.2020 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!