Kar taneleride yalnız yağarlar gök yüzünden...
Umarsız,birbirlerini görmemezlikten gelerekten.
Unuturmuş gibi birbirlerini...
Fakat sonunda kavuşurlar yeryüzünde birbirlerine...
Sen de beni unuttun, seviyormuş gibi yağdın üşüyen kalbime
Kalbimi hiç üşütmeyecekmiş gibi.
Gözlerime;
Kalbini sıkı giyindim üşütmeyeceğim seni dermiş gibi baktın
Tıpkı o yağan kar taneleri gibi umarsız bıraktın...
Ama ben yinede üşümüyorum...
Ve biliyorum ki unutmadım yaşanılan hissedilen,
Kalbe dokunulan her tek nağmeleri...
O kar taneleri nasıl tek başlarına yağıp,
Yeryüzün de birbirlerine kavuşuyorlarsa
Bende gök yüzünde kavuşurum diye.
Neyse zaten bu dünyada sevilen herkes
Bir başka iklime ait oluyor.
Bunu sonradan öğrendim ben.
Kalbimin bir günahı yok bilirim.
Sen veya ben bir başka iklime ait olmuşuz bunun bir önemi yok.
Hem nasılsa şair;
Unutma ki yar herşey kalpte demiş...
Benim hayalimin ve kalbimin tek gerçeği sen oldun...
Neyse sen yinede
Kalbini sıkı giyin o üşümesin...
Kayıt Tarihi : 11.12.2013 10:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eftelya Rozavesta](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/11/kalbini-siki-giyin-o-usumesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!