Kalbini Arayanlar Şiiri - Recep Uluçay

Kızıl ve siyah; yani şehvet ve isyan
Gri;boğuk ve sisli bir muammayla dolu
Kılavuzlar gösteremez kaybettiğin yolu
Vehimlerinle baş edemez güvendiğin eczan

Tenini bir tünel gibi kuşatan şu kumar
Bir kırılgan vakit ve dokunaklı bir sitem
Bıraktıysa ruhunun kapısına madem
Yazgını dolduracak büyük savaşların var

Büyülü öpüşlerden mazur kıl dudaklarını
Çünkü muhasara edilmiştir o kavi yüreğin
Güneşin doğuşundan batışına değin
Bir şarkı gibi dökülür sır bildiğin anı

Bir çocuk sesi bulup senelerimin ortasına
Bıraksam,yârin ellerine bırakılmış gül gibi
Kalbim,kuyuların ve dehlizlerin o ürkünç dibi
Baktıkça karanlığın siması yansır sana

Hüzünlerimi alıp götürmeliyim kelimelerin davetine
Karışıversin sesim gökyüzünün sofrasına
Nasibim ya bilmeceler gibi düşmektir aklına
Ya da bir ağu olup dağılmak hayat dolu tenine

2024 ŞUBAT