Yalnızlığın keskin yüzüyle ayrılır gece.
Dokunsan elinde kalacak,
yaklaşsan seni bir daha bırakmayacak..
Nasipten ötesine söylenen,
kalbine yüktür.
Uzanıp tutamadıkların göğsüne gömülür.
Olmayınca olmuyor.
Uzak durmak,
bazen mecburiyetten ziyade.
Öğreniyorsun sonunda bazı şeylerin elinde olmadan bittiğini.
Bütün sızlamalarla
mesafenin içinden nasıl geçtiğini.
Bir kelime daha yok ki,
dökülmediği yere varan.
En keskin bıçağı da çeksen,
nasibine dokunamazsın.
Olmayınca olmuyor.
İçinde dönüp duran sarsak,
yarım bir umuttur arta kalan.
İki kelime arasına sığmaz nefesin.
Söylesen can yakar,
sussan zehir olur ömrüne.
Olmayınca olmuyor;
sende duruyor cümlesi.
Alışsan iyi edersin.
Bir dudak payı bırakır kaderin.
Bıçak kemiğe dayanmıştır artık.
Soranlara hükmüm çoktan verildi dersin.
Yürüdüğün yol da sensin,
tökezlediğin taşta…
Kayıt Tarihi : 28.10.2024 20:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler sayın şair.
Ve de teşekkürler şiir için...
Saygı ile
Yüreğinizin güzelliği o çok teşekkür ederim yorumunuz için ama sizlerkadar ne şair nede yazar güzel yüreğiniz incinmesin
TÜM YORUMLAR (2)