kalbinin ‘zan’ında bir efeleğim
stabil bedenim/kır otu
baş ve işaret parmağı arasında boynum
küçük bir davranışla
sana koptum be güzelim
koparan
arsız bir zelzeleyim içimin tüm kentlerine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta