Kalbine Dön Şiiri - Yasemin Korkmaz

Yaşarsın hayatı her anıyla !

Bazen dolu dizgin,
Bazen hayal kırıklıklarıyla.
İçini kaplarken neşe;
Yaşam tüm güzellikleriyle ruhunda.
Bir bakarsın tepetaklak olmuş her şey,
Gri bulutlar tepende,
Hayat olmuş bir muamma ...

Yürürken tebessüm ettiğin
Tüm suratlar asıksa,
Artık yürümekten ayaklarda
Hiç derman kalmamışsa,
Çok tanıdık olan simalar
Artık yabancılaşmışsa,
Verdiğin selamlar da duyulmamış
Havada asılı kalmışsa,

KALBİNE DÖN ! Mutluluğu orda ara ...

Gitmiyorsa yüreğin
O deniz kıyısına,
Martılar seninle huzura
Kanat çırpmıyorsa,
Attığın simitleri de
Artık havada kapmıyorsa,
Yokluğunda da kimse seni aramıyorsa,
Bir şeyler değişiyor demek ki bunu anla,

KALBİNE DÖN ! Huzuru orda ara ...

Yağmurlar sadece
Bedenini ıslatıyorsa,
Kalabalık sokaklarda yüreğin
Bir başına kaldıysa,
Her gördüğün değişim
Bir damla yaş olup akıyorsa,
Ruhun da mahsunlaşmış
Yalnızlıktan boynun bükük kalmışsa,

KALBİNE DÖN ! Sevgiyi orda ara ...

Hayat bir lunapark gibi unutma !
Debdebesinden sıyrıl,
Tüm sadeliğiyle yaşa.
Kalbin pusulan senin;
Ömür yolculuğunda yönünü
Ona bakarak ayarla.
Kalbine dokunamayan hiç kimseyi,
Kendine yoldaş yapma.

KALBİNE DÖN ! Gerçek dostları orda ara ...

Yasemin Korkmaz