Bilmem ki kaçıncı baharı yaşıyor ömrüm
Daha pembe değildi dünden bugünüm
O kadar çok ki noktalarım, virgüllerim
Onları bir çırpıda geçemem gülüm
Çorak topraklarda kuruyan benim
Sarhoş meltemlerde uyuyan benim
Bel bağladım gözü görmez bir yüreğe
En suskun zamanlarda durulan benim
Karıştı nefesine nefesim
Ellerinde kaldı parmak izim
Ruhuna esir düştü bedenim
Unutma kalbinde meşk eden benim
Kayıt Tarihi : 28.6.2012 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!