Kalbinde Adım Şiiri - Adem Özbay

Her Muhammed’e bir Hatice lazım,
Beni örtün dediğinde üzerini örtecek,
Ve her Yusuf’a bir Züleyha,
Zindana çağıran bir ses,
Ve her Adem’e de bir Havva,
Yaşadığını hissettiren bir nefes.

Gerçekten sevmeyi öğrendiğinde,
Leyla’yı aramaz Mecnun,
Aslı’yı Kerem,
Şirin’i Ferhat,
Çünkü sevmek,
Gündüz ve gece gibi,
Birleştiriyorsa iki kalbi,
Aşk olmayı hak etmiştir elbet.

Ve ben sevdiğim,
Yüzyıllardır toprağın altında,
Çatlayıp duran bir tohum misali,
İlk kez boynumu uzattım gökyüzüne,
İlk kez dudaklarım değdi hayatın tenine,
Seninle…

Ah işte ben,
Yani bahçende bir gül,
Saçlarında bir rüzgar,
Dudaklarında bir tebessüm,
Ben işte ben,
Yolunda bir adım,
Alnında yazın,
Kalbinde adım…