Kalbin ve Ruhun Kapısı Kime Açılır

Sahi söylemek mi lazım, bakmak mı, anlatmak mı, anlaşılmak mı?
Yoksa dinleyip inlemek mi?

Gözlerin demek istediği: kalbin ve ruhun biriktirdikleridir, karşındaki onu gönlüne ömrüne koymuyorsa yol ver gitsin, birliktelik sandığın çıkarcı gitsin, hayatında fırtına bitsin.

Şu kısa dünya hayatında ezilme, üzülme, ağrıtma başını, sevgiyle iç ayranını, aşını.

Sanma ki bekleyerek çözülecek sorunlar anla ki zamanla üzülecek insanlar. Sende onlardan biri olma!

Sen hala temiz yüreğinle hoş tutayım derken insanları, denizde karada, havada, ormanda geleceğinin yelkenini yırtmaktasın, gönül gözleri kör olanı tutmaktasın.

Kıymeti, değeri, ederi mal, mülk, miras zannedenler hayatın içine edenlerdir, anlayınca kusmaktasın.

Sağdan ol, soldan ol, bir bak şöyle kıymetini bilip gören kim anla artık.

Sahi insan elmastan saftan
Diğeri çıkamaz bir türlü gaftan
Anlamaz ona verdiğin aftan
Maddiyatlı gönlüyle inmez tahttan.