Şimdi, gönlün derinliklerine gizlenmiş, kelimelerin bile erişemediği bir yere gidiyoruz:
“Kalbin Unuttuğu Dil”.
Bu şiir, yürekten bir zamanlar konuşulan ama artık yalnızca sessizlikte yankılanan o kadim dili arıyor...
Bir zamanlar konuşurdu kalbim,
Ses gerekmezdi, harf aramazdım.
Bir bakışla, bir susuşla anlardım,
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta