Kalbin Süsü İmandır
Şeytan böbürlenerek, topraktır dedi özü,
Gururuna dokundu Rabbin imtihan sözü.
Mevla yaratılmışa secde emrini vermez,
Hakka asi bir nefis isyanda beis görmez.
Secde kul için değil, Emir Sahibinedir.
Her Hu! deyişlerimiz zamir sahibinedir.
Bu kibir hep yaşıyor, ne kadar desek de yuh!
Dokuz yüz elli sene bununla savaştı Nuh.
Kendi tercihindendir asi kulun hatası,
Oğlunu suya gömdü insanlığın atası.
Kalbin süsü İmandır, ahlak onla yeşerir,
Bu İmandan mahrumlar hayasızlık pişirir.
O malum ahlaksızlık üzdü yüce nebiyi,
Bugün daha vahimdir, git de gör ecnebiyi.
Anlamaz İbrahim’i, küfürde bilmez hudut,
Bir sinekle murt oldu nefis sultanı Nemrut.
İmanı kıt Firavun öç istedi Musa’dan,
Mevla’mın mucizesi zuhur etti asadan.
İsyanın çirkin izi kazıldı benizlere,
İlahlık hezeyanı gömüldü denizlere.
Her daim hakikati olmalıdır sorgunuz,
Güçlüden korkmayınız, hak yemekten korkunuz.
Firavun ve Nemrut'u tarihler güçlü bildi,
Mevla’m İbrahim ile Musa’yı galip kıldı.
Ebucehil küfrünü savunup haykırandı,
Yetim, öksüz Muhammed bu fitneyi kırandı.
Haklıdan güçlü yoktur gücünü bilir ise.
İlahi Adaletin emrinde kalır ise.
Mustafa Hoşoğlu
10.01.2016
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 17:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!