Kalp Bu Şiiri - Selva Durmazemir

Kalp bu öyle efsunlu oyle harikulade
Alemler kayitlıdir bu seyir defterinde
Kainat küçük kalır küçük gözuken yerde
Neler neler yoktur ki bu avuç ici alemde

Kimi mecnun olur da yanar kalbi ateşle
Leyla Leyla diyerek gezer dünya çölünde
Savurur durur yeller yakar yıkar gecer de
Mecnun elinde kalbi menmundur her sekilde

Kimi Ferhat olur da dağlari deler gecer
Fani olan ömrünü Şirinine bahşeder
Paspas olur yerlere geç benim ustümden der
Ferhatın gözü kara kalbi ise derbeder

Kimi sair olur gecer sevda iklimlerinden
Irmak olup akerken çağlayan olur birden
Gözyasları akarken coşup durur derinden
O an sevda dökülür mürekkep ve kaleminden

Sevdadır bunun adı herkesi farkli vurur
Vurmadıği kalp yoktur yakar yakar da durur
Sevgilinin elinden rahata ermek yoktur
Su koskaca kainat yarin elinde durur

Kalbin kapısı asktır tokmagi da sevgili
Sevgiliyle baslanir kalbin seyri seferi
Bu yol ki cok uzundur dönülür mü hic geri
Gercek aşkı bulanlar olur Mevlana gibi

Yere goğe sığmayan Sevgili sığmış kalbe
Maddede küçuk kalp de büyümüş birdenbire
Sonsuzluk alemine taşir seni aşk ile
Var midir bundan baska en değerli hazine