Atamadı kalp,çıkarıp seni dışarı,
Kışta kala kaldı,yaşayamadı baharı,
Çürümeye başladı,onu koruyan beden duvarı,
Belki unutur mu? derken,hayat yolu olmuş yarı......
Nereye baksa gözler? hakikati hayale benzetir seni,
Bütün yaşantısı odur artık,unutur kendi derdini,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta