Atamadı kalp,çıkarıp seni dışarı,
Kışta kala kaldı,yaşayamadı baharı,
Çürümeye başladı,onu koruyan beden duvarı,
Belki unutur mu? derken,hayat yolu olmuş yarı......
Nereye baksa gözler? hakikati hayale benzetir seni,
Bütün yaşantısı odur artık,unutur kendi derdini,
Bir dahaki bahara saklar,içindeki bitmez isteklerini,
Feda etmiştir uğruna,eş dost tüm sevdiklerini......
Keşke hiç görmese,sevmese idi onu,
Hayallere takılıp,kaçırmasaydı tatlı uykusunu,
Bağlamasaydı sıkıca,umutsuz olan umudunu,
Atamıyor şimdi,ruhunu esir almış sevgi yorgunluğunu.....
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Tetik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/07/kalbin-serzenisi-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!