Bir köşeye koyamazsın
İşe giderken kalbini
Seninle gelir o heryere
İçindekilerde birlikte....
Rafa kaldıramazsın bir akşam üstü
Sevinçlerini ve hüzünlerini
Üzerini örtemezsin, kilitleyemezsin sandılara,
Kalbini...
Unutmayada çalışamazsın
Bedeninin içinde olduğunu
Bir bakışla yada
Bir merdiven çıkışta
Hatırlatır yanında olduğunu...
Çıkarıp atamazsın
Anılar gibi aklından,
Bırakıp çıkamazsında
Nefes alamazsın o zaman...
En iyisi dersin,
Onunla yaşamayı öğrenmeliyim
Ve göz yumarsın herşeyine
Bırakamazsın onu
Bir köşeye...
Kayıt Tarihi : 25.6.2012 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Köşe kapmaca...
![İsmail Özabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/25/kalbin-kosesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!