Sevmek Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sevmek…
Bir çınarın gölgesinde
sessizce beklemek,
Rüzgârın sırrını
yaprakla paylaşmak,
Bir damla suyu, çölde
dua gibi saklamak.

Sevmek…
Bir iz bırakmadan yürümek
onun ardından,
Adını anmadan, ama
her şeyde onu bulmak.
Bir yıldız kayarken
dilek tutmamak,
Çünkü zaten o dileğin
içindedir çoktan.

Sevmek…
Bir kuşun kanadına
yük olmadan eşlik etmek,
Bir gülün açışını seyredip
dokunmamak,
Ama içten içe onunla
birlikte açmak.

Sevmek…
Bir kelimeye sığmaz,
Bir bakışta gizlidir,
Bir sessizlikte yankılanır,
Bir sabırda büyür.

Ve sevmek…
Zamanı durdurmaz belki,
Ama kalbi sonsuzluğa taşır.
Çünkü gerçek sevgi,
Kalbin gölgesinde yaşar,
Ve gölge…
Güneş batsa da
o hep oradadır.