Son kapıdaydılar.
Ne pusula kaldı, ne harita—
Geriye yalnızca kalbin derin sesleri,
Ve yürekte taşınan binlerce şiir…
Leyla göğe döndü yüzünü,
Cemil gözlerini kapadı.
Ve o an, zaman sustu—
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta