Kalbin Aşkla Buluşması Şiiri - Emre Bodur

Kalp hep kendi kendine atar durur
Kan pompalamaktan bıkıp usanır artık
Her zamanki gibi atar durur iken
İçinde benim kıvılcımımla tanışır.

Artık çalışması sebepsiz değildir.
Her atışta bir heyecan doğar içine
Her gün bir sabırsızlık içinde
Benimle tanışacağı günü bekler.

Ben maddeden soyutu ulaşmış iken
Yinede benim bir siluetimi bekler durur
Ben çoktan onu ateşimle sarmışken
O sarılabileceği bir benden aramaktadır.

Artık sabır sona yaklaşıyordu
İçindeki huzur ona yetmiyordu
Bir özlemin açtığı yaralar
Kalpte bir hüsrana yol açıyordu.

Zaman gittikçe kalp için yavaşlıyordu
Vuslat özlemi her gün büyüyordu
Son defa bir kerecik olsun
Bu huzurun sahibini görmek istiyordu

Artık vuslat zamanı gelmişti
İki sevgili bir araya geleceklerdi
Karşı karşıya gelen sevgililer
Aşkın ateşiyle aleve döneceklerdi

Kalp artık yansa da mutluydu
En büyük sevgisi aşkla kucaklaşıyordu
Aşk ateşiyle kalbi küle çevirirken
Bir vuslat daha ilahi aşkla bitiyordu.