16.06.1983 - Trabzon
Güneşi avuçluyor ellerin, altın bilekli
Demirden kaplanmış kalbine
Vurulan hançerler işlemez olmuş
Köhneliğinden, insanlığa karşı.
Tarlatan gibi sert,
Pamuk gibi yumuşak bir şey kalbindeki
Hasta bakıcı, hastanın kendisi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta