kalbim seni duyunca
yerinden çıkar gibi çarpmakta
kulağım kalbine yapışınca
sanki yer yerinden oynamakta
dünyalar yıkılmakta...
kalbim seni görünce
onulmaz bir şekilde teklemekte
gözlerim kalbine değince
sanki yerin altı yerin üstüne gelmekte
dünyalar değişmekte...
kalbim seni tutunca
ölümün asudeliğini tatmakta
ellerim kalbine dokununca
sanki yer gök yanmakta
dünyalar kaynamakta...
anladın değil mi?
kalbimle kalbin nasıl bir el-birliğinde...
Fikret Turhan-Yalova,
28.07.2016
Kayıt Tarihi : 28.7.2016 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!