Kalbimle Aklım Şiiri - Yorumlar

İnsan aklı, önemli ve çok değerli bir kazanımdır. Fakat salt akıl, eşyanın gerçek yüzünü çözmek için yeterli olamaz. Kalp ile desteklenmeyen bir akıl topaldır, yetersiz ve çaresizdir.

Kalp, maddî ve manevî olmak üzere iki mânâda kullanılır. Birincisine yürek, diğerine de gönül denilir. Gönül; şuur, vicdan, idrak ve muhabbet gibi manevî âlemlerin merkezi konumunda ve mekânı olmayan rabbanî bir duygudur.

Kalp, duygu merkezidir. İnancımıza göre de Allah, o merkezdeki varlığıyla bize kendini hissettirir. İşte “Ben yerlere ve göklere sığmadım, ancak mü’min kulumun kalbine sığdım.' sözü, yani onun ile bilindim, anlamına gelmektedir.

Akıl ve kalp zaman zaman çelişir. Genel olarak biz insanlar, çoğu kez aşk konusunda bunu gözlemleriz. Kalp aşkı yaşar, akıl olmazları sayar, karşı çıkar. Yine de çoğu kez kalp kazanır.

İnanç konusu da böyledir. Dengeyi sağlayamayan ya inkara yönelir, ya da kara bir taassuba düşer. Ancak akıl-kalp birlikteliğini sağlayabilen iç huzuru yakalayabilir.

Anlamlı ve güzel şiirinizi yürekten kutluyorum Yılmaz Örmeci Bey. Selamlar... Saygılar...

Işığın yanmasında da negatif ve pozitifin anlık değişimlerindeki geçişler etkili. Tıpkı kalp ve akıl arasındaki bağlantı gibi. Hiç bir şey boşuna var değil. Mucizeleri seyretmekle hayretimizi artırıyoruz. Farkı fark eden çalışmanızı kutluyorum.

Susanna Tamaro’nun “Yüreğinin Götürdüğü Yere Git” adlı kitabı okudum ve elbette şiirin altına düşen aydınlatıcı ve bir o kadar açıklayıcı bilgileri de...
Kalp gözü veya vicdan dediğimiz göz hep güzeli güzellikleri tartar terazisinde; Akıl gözü ego denilen benlik duygusudur, nefsin düşünceleri daha ağır bastığından yanlış kararlar almamıza sebep çoğu zaman... Kalp gözü daha mistik ve arınmış duygular saklarken, akıl gözü daha çok dünya, dünyevi duygular saklar, kokular barındırır içinde... Aşk gibi saf bir duygu ancak kalp gözüyle seyredildiğinde zevkine varılacak bir duygudur, kalp gözüyle yaşanan sevginin tadına doyum olmaz, zevkine doyum olmaz elbet...
Bu şiir oldukça güzel duygu ile bunu dile gelmiş işlemiş...
Harika bir şiirdi...
Kutluyorum Yılmaz Bey... Saygıyla...

Düşünme, anlama, bilme, kavrama, zekâ ve hafıza kuvveti akıl demektir. Akıl, ruhun dış gözüdür. Olaylar arasındaki bağlantı, akıl erdirme ve düşünme merkezidir. Beş duyumuzdan gelen bilgileri süzgecinden geçirir, irtibatları algılar, sıralar, yorumlar ve kalbe gönderir. Kalp tasdik ederse bu bilgiler doğru demektir. Akıl ile kalp bir bütün olarak çalışır, sonuca ulaşır ve uygulamaya geçerse doğruya ulaşır, bu arada nefsimiz de boş durmaz, akıla çelme takar ve kalp tasdik etmeden uygulamaya konmasını sağlar işte o zaman yanılgı ortaya çıkar ve zor durumda kalırız Kalp tasdikinden geçmeyen eylemler vicdani olmayabilir. Akıl ile kalp, insan ruhunun bilgi-işlem merkezi olup bir birliktelikten vicdan doğar. Düşündüren şiiri ve yazan yüreği tebrik ediyorum.

Hocam gönül söz dinlemez ve aklı da takmaz bir sevgi eseridir gönül, akıl ise düşünce ve haraket tarzı hangisini haklı olduğunu yaşanan sevdanın verimliliği belirler mutlu insanların çoğu gönül ve akıl savaşını bitirmiş barış içinde yaşayandır , sizi ve şiiriniz,i kutluyorum

gerçek sevgi kalpte ise düşüncede orada başlar bence, yerinde tespitler... bilgilendirici hikayesi ile birlikte çok hoş bir şiirdi, tebrikler yılmaz bey

Aşıkların hali, biraz içli, biraz esprili dizelerden akıp güzel bir eser meydana getirmiş. Tebrikler severek okudum.