Kalbimizin Kırılan kemiği

Tüy tükenmez dilimde
Hic susmayan bakışlar gözümde
Affet bir hiddet varsa sitemimde
Affet bir çığlık varsa sessizliğimde

Rüzgar esiyor aramızda şimdilik
Gözler bitirmek üzere lafını
Hüzünlü kökten uca her kirpik
Lakin dökmedi kimse gözyaşını

Gözleriimiz az daha sabretsin
Kaşlar catilmasin aklımıza uyup
Kendini tutamiyorsa konuşsun dilimiz
Anlatsın buruk anıları sineye koyup

Konuşulmasın birdaha öyle
Fırtınalı günün birinde
Hatırlanması yürek yakan
Hüzünlü veda dilinde

Ne denli acıdır sevmek
Sevilmediginde
Kanarsin kalpten bildiğine
Aklın yetmediğinde

Acısı bas verdiğinde
Kalbin kırık kemiğinde
Ağrısı kaplayiverir tüm ömrünü
Uykusuzluk gözünü açar gözlerinde.