Atina dönüşümde radyo sanatçılarımızdan biri tarafından, İstanbul Boğaziçi Üniversitesi’nde bir musiki çalışmasına davet edilmiştim.
Çalışma dediysem keyfi bir çalışma, gönül işi meşk ediyoruz demişti zaten sanatçımız. Sade güzel bir ortam, karınca karanca yapılanmış, gönlü musiki aşkı ile dopdolu insanlar bir aradı. Tanıştırılma faslı, karton bardaklarda çay kahve kurabiyeler katılımcıların yardımı ile hazırlanmış bu ayak üstü sohbet ile geçti…
Salonda masa sandalye ve bir tane kanun… Hemen hemen yirmibeş kişilik musiki gönüllüsü akademisyen bir arada başladık söylemeye tabi kanun eşliğinde..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını