1979 - Hınıs / ERZURUM
Kalbimiz kurumuş, Vicdanımız körelmiş, Ruhumuz pas tutmuş, Farkettiniz mi?
Etrafımızda yanıbaşımızda o kadar insan ölüyor ancak ölene üzülemiyor geride bıraktıklarına acıyamıyoruz,
Kapı komşumuz aç açıkta ise bu hal bizi etkilemiyor ve yardıma muhtaç olduğu yardım etme zamanın şimdi olduğunu idrak edemiyoruz,
Yanıbaşımızda çaresizlikten ağlayan birini gördüğümüzde bir kedi miyavlaması bir kapı gıcırtısı kadar dikkatimizi çekmiyor, çaresizliğini algılayamıyoruz,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta