Kalbimiz diyorum sevgili ;
Ne sevgi sığıyor ne şefkat,
Dar koridorları küçük odaları
savaş virane uçurum ve yangınlardan arta kalan tarumar olmuş evleri ile kalplerimiz,
İstimlak edilmiş hücreleri , Sahte aşklardan atılmış aldatılmış kandırılmış sevmeye edilen tövbelerde kurban edilen aç susuz kimlikler,
İnfaz sehpasında yavan ve gider adım kurşuna dizilen seni seviyorum sözcükleri, Ölü sevgililer, bir daha asla bir aşka yelken açmayacak kirletilmiş denizleriyle ,batırılmış gemileri , Ne bir ay ışığı ne güneş, kapalı kapılar ,ve ıssız sokaklarında loş kimsesizlikler, Nefret devriye atıyor damarlarında kan yerine. Suretler saklanıyor yalnızlığın gölgesinde , Ne yer ne gökyüzü arada sıkışmış ruhları, Tarihin kuranderinde hep bir var olma telaşı. Kalplerimiz diyorum sevgili ,
kalplerimiz ne kadar kararmış, bedbaht ve ne kadar öfkeli....
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta