Ey Bülbül!
Dertli bülbül kimler bilir hâlimiz?
Nice gülistanda gezer kalbimiz;
Yürekler dağladı dâim kâlimiz,
Elest'ten beridir bîzar kalbimiz..
Gelmişiz dünyaya şakımak için,
Kimseler sormuyor acaba niçin?
Aşk ile gönlüme vuruldu perçin,
Deryâsında aynı yüzer kalbimiz..
Zâhitlere göre küfür sözümüz,
Allah'la mutmain oysa özümüz,
Nereye bakarsa görür gözümüz,
Haddi olmayarak yazar kalbimiz..
Şehvet arzusunda tattık vuslâtı,
Ham nefsimizin tek Aşktı cellâtı,
Mecâzi mahbûblar gönlün milâtı,
Ummâna bağlıdır sızar kalbimiz..
Tarsûsî mutludur Aşkın külünde,
Kendini seyretti dost bülbülünde,
Sevgili ne demek okur gülünde,
Yandıkça sırrını çözer kalbimiz..
"Adem KAÇAR - 27/11/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 27.11.2018 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uyutan din, uydurulan dindir; uyandıran din, indirilen dindir.. Ey Gönül! Ne garip değil mi? Müslümânların kanlarının oluk oluk akıtılmasına aldırmayanlar, pire kanının dindeki hükmüyle uğraşıyorlar..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!