Zor bir savaşın ortasında bile
ruhum ne eğere girer , ne de semere...
Hayat ve ölüm dedigin ne ki?
Aradaki mesafe ne,
eni boyu kaç metre?
Kalbimin yolundan başka yol tanımadım.
Dün için üzülsem de
gelecekten korkmadım.
Baktım dünyanın içinde
yalnız, fani halime,
kalabalıkların hırsına,
aç gözlü haline alışamadım...
Kendimle yüzleştim yıllar boyunca.
İnsanlığımdan utanmadan,
aynaya bakmaya çalıştım.
Kazansam da kaybetsem de fark etmedi,
sevmekten hiç ama hiç usanıp caymadım...
Mum alevi hemen söner,
ben aşk aşk dedim,
içimdeki ormanları yaktım...
Meydan okurum hayata,
uçsuz bucaksız meydanın da durarak.
Sorular sorar dururum,sorgulayarak.
Ey hayat!
Git! git, yorduğun, yoğurduğun kaç viraj kaç durak?
Dağların serin,
yüreğin yanık, rüzgarların hoyrat.
Kanmam hanlarına, şöhretine, şanına.
İpek yolunda atlasların, kime kaldı ki kime kalacak?
Akıl bencildi, bitmiyordu istekleri.
Aklımla yüreğimi bir türlü barıştıramadım,
Yine de ben hep,
yüreğimin yolundan başka
yol tanımadım.
Ayşe Keleş
Ayşe Keleş Şiirleri
Kayıt Tarihi : 13.7.2021 10:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
https://siirdost.blogspot.com/
beğeni ile okudum
"BEN CİNLERİ VE İNSANLARI ANCAK BANA İBADET- KULLUK- YAPSINLAR DİYE YARATTIM." -Ayet-i kerime meali-
"Aşk" "Işk" kökünden türetilmiş bir tabir olup mana olarak da; sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan canlı payandalarına yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, makul, fıtri ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)