ben,
kalbimden vuruldum iddiasıyla
örtünüyorum insanlığa
soygun bir fırtına girip çıkıyor evime
bu misafirliği kaldırdığım söylenmez
acı nimetlerle dolu soframa
kimsenin boyun eğmediği gibi
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta