Avuç avuç taşıdım Sevgilinin memleketine umutlarımı; ellerim toprak kokuyor Anne!
Bilemezdim baharı getirdiğim memleketin kışa mahkum edeceğini avuçlarımı.
Kardelenler umuttur zannederdim her bahardan önce ve baharda açan çiçeklerine güvendim Sevgilinin, şimdi kardelenler de çıksa kalmadı dermanım...
Ey Kalbimin Yâr'i! Kaldır beni düştüğüm yerden...
Kaybolalım hiç girilmemiş köylerin çamurlu yollarında, civan perçemi de bulalım.
Yeşil bir köyün sessiz yollarında tut bileklerimi, kardelenler umuttur diye fısılda; çiçek kokan parmaklarınla sev beni ve ıhlamur ağaçlarının yerini göster bana...
Hayatın hızıyla yaşadık o aşkı
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Devamını Oku
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta