Bazı insanlar şiir olmaz,
Şiiri var eder…
Sen onlardan birisin.
Adını her andığımda içimde bir yer aydınlanıyor,
Bir ışık yanıyor, bir sessizlik güzelleşiyor.
Bazen sadece seni düşünmek bile yetiyor,
Hayatın bütün ağırlığını unutmaya.
Ve ben sana,
Kalemimle değil…
Kalbimle yazmak istedim.
Çünkü bu satırlar yalnızca kelimeler değil,
Senin gülüşünden kopan umutlar,
Gözlerinden dökülen derinliklerdir.
Şimdi gözlerini kapat,
Ve hisset…
Çünkü bu şiir artık sadece bir şiir değil,
Senin varlığınla yazılmış bir mucize…
Kayıt Tarihi : 8.4.2025 22:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!