Kalbimin Sol Yanı Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Paramparçayım, gecenin içinde, her taraf zifiri karanlık
Acı vuruyor yüreğimin arasına
Geceme doğmuyor
Ay
Geceme düşmüyor
Mehtap
Karanlık gece
Bana
Sıkıntı veriyor
Elimde gelse
Tüm acıları
Tüm akan yıldızları durdurur
Sevgi talanına
İşi, gücü yalan
Olanlara
Emekten çalanlara
Gönül kanatanlara
Karşı
Fırtınalar koparır
Ellere vuruk kelepçeleri
Kırar
Yaşama çakılı çivileri
Söker atar
Özgürlük uğruna
Demirden yedi kapılı
Cehennemden farksız
Zindan duvarlarını
Yıkar
Bedenlere düşen ölümü
Öldürürüm
Çağlayanların berraklığına
Koşar
Göz pınarlarından dökülen
Gözyaşlarını durdur
Geceye meydan okurcasına
Karanlığı umutla yenen
Engelleri aşıp
Gümbür gümbür süzülerek gelen
Sıcaklığıyla büyüleyen, doğuşuyla gülümseten
Özgürlük güneşin yüreğine dokunup, ağzından öperim

Çok yandım ben. Hayat yükü altında çok ezilip yoruldum
Upuzun, kopkoyu bir karanlıkta geçiyorum
Zulmün homurtusudur
Ensemde kaynayan
Karanlık bir mezarlık
Sıkıntı veren
Soğuk bir yaşamdır
Dalgalarıyla ürküten
Yakamozsuz
Hırçın deniziyle karşımda duran
Başım iki elimin arasında
Yalnızlığım çok derinde
Geceme
Mehtabın ışıkları süzülmüyor
Gün desen daha karanlık
Göz gözü görmüyor
Ağlayan gözlerimde
Umutlarım
Yeniden yeşerdiği
Yeniden tomurcuklandığı
Protesto yürüyüşüne uzanan
Yedi düvel
İnsanlarına"kardeşim" diyen
Kalbimin sol yanınıdır
Ayaklanan
Artık yolculcudur aydınlığa
Kahpe bir kurşunla
Ölüme
Kör karanlığın
Tanrılarına
Hamuru talan olan
Yolu sömürmeye uzanan
Yılandan, çıyandan farkları olmayan
Kanla beslenen
Kapitalizme değil
Her mevsimi
Günü güzel olan
Bir dilim ekmek
Bir tas sıcak çorba bulacağım
Şafağı bana, ben şafağına muhtaç olduğum
Kara bir çağı kapatan, mutluluk dolu
yaşam alanlarına doğru

Şu zor yaşamda hasretinden bir ömür, bin sabır tükettiğim
Ruh isyanım, gönl isyanım
Yanmayan ocağım
Gülmeyen yüzüm
Üşüyen fidanım
Her gün yeniden açılan yaram
Güneş doğmuyor
Bana
Bulut sarmış göğü
Varto'ya çöken karanlık
Korku çığlıkları
Her gece başucumda
Feryadımı gök yer duysun
Munzur har içinde
Kırık dal gibi
İçim acı içinde
Kapanmayan derin yaram var
Gökyüzü ağlıyor her gece benim için
Bir bilsen
Bulunduğum her yerde
Umudum sende
Bendeki ölüm korkusu değil
Yüreğimin mezarında birçok acım var
Her şafağı kan kırmız
Mazlumların hayalindeki
Devrimci güneş
Dökülsün
Yarası derin içime
Şu sömürü şu savaş düzeninde
Özgürlük diyeti olsun, yüreğimin bam telinden
Sabahıma düşecek, kızıl dudaklarını öpeceğim devrim güneşi

Mehmet Çobanoğlu
15.06.2022
İstanbul