Karanlık pervasız, yâri düşlerken
Yâd elinden gelip gönlümü bürür
Vuslat için aşk çölüne düşerken
Yüce yaradanım hâlimi görür
Yâr bahardır, kalbimin seyir yeri
Kış dürülüp illerimden sürülsün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta