Karanlık pervasız, yâri düşlerken
Yâd elinden gelip gönlümü bürür
Vuslat için aşk çölüne düşerken
Yüce yaradanım hâlimi görür
Yâr bahardır, kalbimin seyir yeri
Kış dürülüp illerimden sürülsün
Vefâ denen taşıdığım değeri
Tükenmeden ellerimden sürünsün
Safâ olsun ahir ömrüm yâr ile
Yanmış, kuru dallarımda su izi
Yıllar var ki kavrulmuşum hâr ile
Derman için yollar bana denizi.
Kayıt Tarihi : 12.5.2015 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!