Kalbimin Sessizliği Şiiri - Sinan Bayram

Bir ses duydum gecenin kalbinden,
Sen geçiyordun, adınla titredi rüzgâr.
Ay bile eğildi göğün ucundan,
Gözlerin kadar parlak bir an arar.

Bir dokunuş — bir ömür kadar uzun,
Bir gülüş — bin acıya merhem olur.
Sen gittin, rüyalar bile suskun,
Gönlümde yankın, sesin durur.

Kalbim senle yanmayı öğrendi,
Küllerinden doğmayı da.
Aşk, bir yara değil yalnız,
Bir dua gibi içimde yaşar hâlâ.

Her şey geçer, bu dünya da geçer,
Bir sen kalırsın içimde, derin, sessiz.
Ne adını söylerim ne unuturum,
Aşk — işte böyle bir deniz.

Sinan Bayram