Kalbimin Sesi Şiiri - Yener Yıldırım

Kalbimde bulmuşken sevgiyi, neden kaybettim ki seni
Daha napıyım, herkesin önünde rezil ettim kendimi
Görünce kalbindeki o yabancıyı, o eli
Yıkıldı dünyam, kaldım bir kemik bir de deri

Gül tazeyken kokar, solar günden güne
Solacak mıydı bu aşk, karşılık göremeyince
Aşığım dedim, hastayım dedim, sen beni anlamadın
Zavallı kalbime bir yudum derman olamadın

Üzme o tatlı canını, üzme sen kendini
Eksik olan yanım neyse, soğuttu senden beni
Güzellik çabuk solar, kalmaz hiç yegane
Kalacaktır içimde bu uhde, ben bir gün ölsem bile

Akıl sır erer mi hiç, nasıl iştir bu böyle
Kim derdi ki; bu oğlanın gönlü kız sende
Bir damla düşse hemen uçar, girmek ister içeri
Bulamazsa bir canan haykırır aşkını, öfkesini bir de kederini

Bir mısranın bir kelimesi düşerken dilimden
Arar gül cemalini bin bir yüz içinden
Gül kokun varsa, çocuk misali şen olur
Melekler gibi kalbim, nurdan huzur bulur...