Tevdi etti malikim, uhdeme bir sarayı
Verdim ite, kopuğa, hep meccanen orayı.
Ben sultanım diyene, açtım bab-ı kalbimi(!)
Koydum onun içine, kim verirse kirayı(!)
Her yârinim diyene, açtı gönlüm kapıyı!
Çekinmeden eline, hemen verdi tapuyu.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık