Gönlümün şu pejmürde haline yar, bir dokun
Verme karanlıklara gözlerimin rengini
Bir hayal gülüşünden, bir tel saçın, bir kokun
Rüyalarımda görsem hayatın ahengini
Gönlümün şu pejmürde haline yar, bir dokun
Kalbimin rıhtımında beklediğim son gemi
Kırıyor endişemi dalgaların şuh sesi
Gördüğüm yoksa yine sadece bir gölge mi?
Kemiriyor içimi hayatın vesvesesi
Kalbimin rıhtımında beklediğim son gemi
Neden hep haşin akar içimdeki nehirler?
Gülüyor oysa herkes bayram bahanesiyle
Geçen her bir saniye geleceği zehirler
Nesiyle kırsın beni hayat, daha nesiyle?!
Hep haşin akar öyle içimdeki nehirler
Giden bir yar, hüzün ve uzaklara son bakış
Son bakış, giden bir yar uzaklara, ve hüzün
Neye baksam sen varsın üstünde nakış nakış
Ve çakıldı mıh gibi gözbebeğime yüzün
Giden bir yar, hüzün ve uzaklara son bakış
Çığlık çığlığa akar kalbime kor nehirler
Geçmişin sinesinden geleceklere akan
Ve bu ölümler nasıl ki hayatı zehirler
Öyle de ayrılıktır iki seveni yakan
Çığlık çığlığa akar kalbime kor nehirler
Kayıt Tarihi : 17.3.2020 00:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!