Kalbimin nidasıdır umut!

Sesler artık kifayet etmiyor
Hissiyatım halime geçit vermeden çekip gidiyor
Ruhum sulh istiyor ve kalbim nidasıyla fecirlere galebe çalıyor
Duymak, idrakte manayı ayırmaktır, farlılığı yaşamak felaha ulaşmaktır

Ne dersen, özünde gidensin
Dilin, zihninden tebarüz eden hazla serilensin
Düşünmelisin, susmayı bilmelisin, kalbinde derinleşerek gitmelisin
Açılan sayfada onu görmelisin, şebiarusun ikliminde aşkı nefeslenmelisin

Sen hiç bilir misin suskunluğu
Melalin çağlayan misali anlamlaşarak kavilleştiğini
Vakti beklediğini, tefekkürle inlediğini, hevesleri azimle derlediğini
Hiç kimseye şikâyetleşmeden, derdin banisinde ikamet ederken sessizliği

Öteleme kimseyi ve dahi nefsi
Mürebbi kimliğinde asudeleşen kanaatin güzelliğini
Sabrın hançerini, varlığın nihayetinde ikmal edilecek hesabın ahını
Halin fakirliğinde anlamlaşan libası, edebin kalbin rahlesinde okumalarını

Yoksul sofraların aşk acılarını
Çileyle anlaşan nefesin hicrani adımlarında okunanı
Vuslat nağmelerinde huzurun seyranını, umudun sabırla anlaşmasını
O an ve vuku bulacak zamanda perdelerin kalbinden tebarüz edilen aşkını

Aklım anlamak için ilim diler
İdrak kimliğimde uzak iken, zihnim serabında inler
Ey hak vesileler dirliğinde sırları kimler ihsanıyla kalbinde hisseder
Ve gönül sayfalarında edebin yakan türabıyla hakikat için kalbini hasreder

Ey efendim uzak ve yakınsın
Hissiyatımda anlamlaşan eşiz bir hicransın ve aksın
Ruhumun nihayetinde sevdamsın, kalbimin müstesna yerinde hazsın
Fakirliğimde illaki nazsın, lakin şimdilerde hakkıyla anlaşılamayan vuslatsın

Mustafa CİLASUN