Elif, Lâm, Mîm...
Bir ayet düştü gönlüme, seninle başladı hicretim.
Aşkın harf harf indi kalbime,
Ben suskun bir sureydim, sen bana tefsir gibi geldin...
Seninle yola çıkmak değil mesele,
Seninle susmakta bile mana var.
Ben sana Muhacirim,
Sen yüreğime Ensar...
Bir ömür yurt edindim gözlerinde,
Hasretimi ellerinle doyurdun.
Ben çölde bir bedevîydim,
Sen bana Zemzem oldun, nur oldun.
Sana anlatmam mümkün değil sözle,
Seninle yaşanır bazı dualar.
Ben her sabah "Rabbim!" derken,
Sen düşüyorsun dilime en saf kıraatla,
Sen düşüyorsun… secdelerime kadar.
Kayıt Tarihi : 9.5.2025 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!