kış ortasında zifiri karanlık misali.....
boranı fırtınayı almış arkasında...
çöküyor tepeme kabus gibi....
savuruyor vuruyor gecenin ortasında...
yakalayıp çekiyor bırakmıyor biri....
çırpındıkça içine hapsediyor kalbimin kiri...
zihnim bulanık aklım tutuk....
labirent gibi yollarım.....
sarmaşık gibi sarmış her yerimi.....
kalkmıyor kollarım....
sanki mezara koyuyor diri diri....
hapsediyor beni kalbimin kiri....
selamı sabahı kestim kendimle....
yarı aç yarı tok sürünüyorum....
aynalara da çoktan küsüm....
bilmiyorum nasıl görünüyorum....
tutsağım olmuşum onun esiri....
tutmuş bırakmıyor kalbimin kiri...
o kadar boyanmışım ki katran karası....
ne silebiliyorum nede yıkamakla geçiyor....
çaresiz yalnız ve de öksüzüm....
elinde makas hem kesiyor hem kefen biçiyor....
elinde mezro ölçüyor durmadan biri....
diri diri gömecek belli kalbimin kiri...
Kayıt Tarihi : 18.6.2022 17:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!