Eskiden güvenle çevrilimiş hayatımız,
Kapıları kitlemeden bile yatarmışız.
Sonraları suçlardaki artışla bu hali almışız.
Kapıları kilitlemek yetmez olmuş,
Birden fazla kilit koymuş hatta alarm almışız.
Bu korkudan hayatımızda şekil almış.
Korkmuşuz hayatımıza izinsiz girenlerden
Aşk haber vermiyorki,
Çat kapı gelir girmek için izin istemez
Ama korkularımız vardır kilitlidir kapılarımız
Bir çok kere bu yüzden fırsatları mutlulukları kaçırmışız
Gelen korkularımızdan habersiz istenmiyormuş gibi gitmiş.
Biz neden mutlu degiliz diye kendimize sorar olmuşuz
Bilmediğimiz korkularımızın kilitlediği kapılarımızmış.
Eskisi gibi olabilsek korkusuzca kapılarımızı açık bırakabilsek
Bunu yeniden alışkanlık haline getirebilsek
En yabancıya bile kendimiz kadar güvenebilsek
Kalbimizin kapısınıda açarız sonuna kadar.
Aşkla gelen çalmadan girebilse içeri
GElen aşka kapımız duvar olup kalmazsa
İşte o zaman neden mutsuzum sorusunu belki unuturuz.
Mutluluk aşkla gelir ancak o aşkla mutlu olmak isterseniz
Aşkınızı çocugunuz gibi çıkarsız ve sonsuz merhametle severseniz
Ömrünüzce mutlu oldunuz demektir.
TAbiki bu bilimsel olmayan bir tespit.
Ama bilimde önyargılar olursa olmaz
Bunun içinde denemeniz gerekir deneyin
Sonsuz güvenin çocugunuza göstereceginiz kadar merhametli
Ve bagışlayıcı olun eminim mutlu olacaksınız
Kayıt Tarihi : 29.12.2009 16:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!